Ο όρος υπέρταση αναφέρεται στην υψηλή αρτηριακή πίεση του αίματος. Για τους ενήλικες θεωρείται ότι πάσχουν από υπέρταση όταν η συστολική πίεση του αίματος στις αρτηρίες είναι 140 mmHg ή μεγαλύτερη ή/ και η διαστολική είναι 90mmHg ή μεγαλύτερη. Η υπέρταση είναι ένας από τους κυριότερους παράγοντες πρόκλησης στεφανιαίας νόσου, εγκεφαλικού επεισοδίου, καρδιακής
ανεπάρκειας και νεφρικής ανεπάρκειας.
Η υπέρταση έχει συσχετιστεί με το αυξημένο σωματικό βάρος και την παχυσαρκία. Ακόμη η εκδήλωση υπέρτασης έχει συσχετιστεί με την αυξημένη πρόσληψη μαγειρικού αλατιού αλλά και με τη χαμηλή διαιτητική πρόσληψη ασβεστίου και καλίου, την κατανάλωση αλκοόλ, το στρες και τα χαμηλά επίπεδα σωματικής άσκησης. Η υπέρταση που οφείλεται σε άλλες παθήσεις, όπως νεφρική νόσος, φαιοχρωμοκύττωμα, υπερθυρεοειδισμός, κ ά.. ονομάζεται δευτεροπαθής υπέρταση και αντιμετωπίζεται παράλληλα με την πρωτοπαθή νόσο.
Σημαντική είναι η συμβολή της υπέρτασης στα καρδιαγγειακά νοσήματα όπως η στεφανιαία καρδιοπάθεια, τα ισχαιμικά και αιμορραγικά αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια και περιφερική αρτηριοπάθεια (ανεύρυσμα αορτής, στενώσεις καρωτίδων, βλάβες αμφιβληστροειδούς, κλπ)