Η ανεπαρκής σίτιση είναι σύνηθες φαινόμενο στην τρίτη ηλικία. Το φαινόμενο αυτό σχετίζεται με ποικίλους παράγοντες. Κάποιοι από αυτούς έχουν να κάνουν με τις φυσιολογικές διαδικασίες της βιολογικής γήρανσης του οργανισμού. Κάποιες άλλες σχετίζονται με την ανάπτυξη διαφόρων παθολογιών, ενώ υπάρχουν και παράγοντες κοινωνικής αλλά και ψυχολογικής φύσεως εξαιτίας των οποίων οι ηλικιωμένοι δεν διατρέφονται επαρκώς.
Ως προς τις σωματομετρικές παραμέτρους παρατηρείται η απώλεια ύψους με την πάροδο της ηλικίας. Η απώλεια αυτή οφείλεται σε παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης και στην αφυδάτωση των μεσοσπονδυλίωv δίσκων. Παρατηρείται επίσης μείωση του βάρους του ατόμου. Οι ερευνητές εικάζουν ότι ο λόγος για τον οποίο οι ηλικιωμένοι εμφανίζονται ως ηλικιακή ομάδα να έχουν μειωμένο βάρος ενδέχεται να οφείλεται στο ότι τα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα συνήθως πεθαίνουν νωρίτερα από τα πιο λιπόσαρκα.
Μια σημαντική παρατήρηση σχετίζεται με τον Δείκτη Μάζας Σώματος. Ο ΔΜΣ στα άτομα νεαρής και μέσης ηλικίας αποτελεί αξιόπιστο δείκτη του βαθμού παχυσαρκίας. Ωστόσο στους ηλικιωμένους θα πρέπει να αξιολογείται διαφορετικά, γιατί στους ηλικιωμένους περισσότερο από ότι στις άλλες ηλικιακές ομάδες η πλεονάζουσα ενέργεια αποθηκεύεται ως λίπος λόγω της μειωμένης μυϊκής τους μάζας. Επιπλέον με την πάροδο της ηλικίας εξασθενεί η συσχέτιση του ΔΜΣ με τα καρδιαγγειακά νοσήματα και τη θνησιμότητα. Η μείωση του ΔΜΣ για τους ηλικιωμένους παρουσιάζει θετική συσχέτιση με αυξημένη θνησιμότητα, καθώς αποτελεί δείκτη υποθρεψίας.
