Το νεφρωσικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται από πρωτεΐνουρία έλλειψη πρωτεϊνών, υπερλιπιδαιμία και οίδημα. Ακόμη, στο νεφρωσικό σύνδρομο παρατηρείται αύξηση της διαπερατότητας των τριχοειδών αγγείων του νεφρικού σπειράματος. Αυτό συντελεί στην αποβολή πρωτεϊνών με τα ούρα. Αυτή η απώλεια πρωτεϊνών προκαλεί την αύξηση της λευκωματίνης και άλλων πρωτεϊνών από το ήπαρ προκειμένου να αντισταθμιστούν οι απώλειες. Ο μηχανισμός αυτός ευθύνεται για την εμφάνιση δυσλιπιδαιμίας αλλά και για την αύξηση στη πηκτικότητα του αίματος καθώς συχνά απαντάται στους ασθενείς αυτούς υπερπαραγωγή λιποπρωτεϊνών και παραγόντων πήξης. Είναι ακόμη σημαντικό ότι μεταξύ άλλων στο νεφρωσικό σύνδρομο αποβάλλονται στα ούρα και ανοσοσφαιρίνες με αποτέλεσμα ο οργανισμός να καθίσταται ευάλωτος σε λοιμώξεις.
Διαιτητική Αντιμετώπιση
Στην περίπτωση αυτή, στόχος της διαιτητικής παρέμβασης είναι να αντιμετωπιστούν οι κλινικές εκδηλώσεις του συνδρόμου αυτού αλλά και να προληφθεί η πιθανή εξέλιξη του σε νεφρική ανεπάρκεια. Ακόμη σημαντικό είναι το να προληφθεί τυχόν υποσιτισμός του νεφροπαθούς.
Πρόσληψη Πρωτεϊνών και Νατρίου
Βασικό πρόβλημα στο νεφρωσικό σύνδρομο είναι η αυξημένη αποβολή πρωτεϊνών με τα ούρα που αποβάλλονται από τον οργανισμό. Εάν αυτές οι πρωτεΐνες δεν αναπληρωθούν παpουσιάζεται θερμιδικός και πρωτεϊνικός υποσιτισμός, καταβολισμός στη μη λιπώδη μάζα του σώματος και υποθρεψία.
Οι γνώμες αναφορικά με την πρόσληψη πρωτεϊνών διίστανται. Παλαιότερα συστήνονταν στους ασθενείς αυτούς μια δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες. Οι κλινικές μελέτες που ακολούθησαν όμως, έδειξαν ότι αν και αυτός ο τύπος διατροφής βελτίωνε τα επίπεδα λευκώματος στο αίμα, εν τούτοις αύξανε πολύ την απώλεια πρωτεϊνών στα ούρα των ασθενών αυτών. Επιπλέον υπάρχει η υπόνοια ότι αυτού του τύπου η δίαιτα ενδέχεται να επιταχύνει την εξέλιξη του νεφρωσικού συνδρόμου σε νεφρική ανεπάρκεια. Έτσι, σήμερα συστήνεται στους ασθενείς που πάσχουν από νεφρωσικό σύνδρομο η κατανάλωση 0,8 έως 1 γραμμάριο πρωτεΐνης ανά κιλό σωματικού βάρους την ημέρα. Η ποσότητα αυτή φαίνεται ότι μειώνει την πρωτεΐνουρία ενώ δεν ελαττώνονται τα εππiπεδα λευκωματiνης στο αίμα. Οι προσλαμβανόμενες αυτές πρωτεΐνες θα πρέπει να είναι υψηλής βιολογικής αξίας για να επιτυγχάνεται η μέγιστη αξιοποίηση τους από τον οργανισμό.
Ως προς την πρόσληψη νατρίου, κρίνεται ως απαραίτητη η μείωση της κατανάλωσης αλατιού καθώς οι ασθενείς αυτοί παρουσιάζουν συχνά εκτεταμένο οίδημα λόγω κατακράτησης νατρίου.
Έτσι συνιστάται πρόσληψη 1840-2300 mg νατρίου την ημέρα εφόσον το οίδημα που παρουσιάζεται δεν αντιμετωπίζεται επιτυχώς με την χορήγηση διουρητικών.
Ενέργεια και Κατανάλωση Λίπους
Ως προς την ενέργεια που προτείνεται να λαμβάνουν οι ασθενείς αυτοί, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν ότι ένας από τους στόχους είναι να προληφθεί η απώλεια βάρους που συχνά συνοδεύει τέτοιες καταστάσεις. Θεωρείται λοιπόν ότι για τους ενηλίκους η πρόσληψη 35 θερμίδων ανά κιλό σωματικού βάρους είναι επαρκής, ενώ για τα παιδιά η ποσότητα αυτή κυμαίνεται από 100 έως 150 θερμίδες ανά κιλό σωματικού βάρους.
Σε σχέση με το λίπος, οι ασθενείς αυτοί παρουσιάζουν δυσλιπιδαιμίες οι οποίες θεωρείται ότι αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών προβλημάτων. Για αυτό τον λόγο σε αυτούς τους ασθενείς συνιστάται να ακολουθούν δίαιτα χαμηλή σε λίπος έτσι ώστε το προσλαμβανόμενο λίπος να μην ξεπερνά το 30% των θερμίδων που καταναλώνονται την ημέρα. Επίσης η διατροφή θα πρέπει να είναι χαμηλή σε χοληστερόλη και να αντικατασταθούν το κορεσμένα λιπαρά οξέα με μονοακόρεστα και πολυακόρεστα. Επειδή όμως στην πράξη η αλλαγή στην διατροφή συνήθως δεν επαρκεί για την ρύθμιση της υπερλιπιδαιμίας. συνήθως χορηγείται παράλληλα και φαρμακευτική αγωγή.
