Νομική Αντιμετώπιση των Γενετικά Τροποποιημένων Τροφίμων

Οι απόψεις για τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα, τις καλλιέργειες τους και τις επιπτώσεις στη δημόσια υγεία και το περιβάλλον διίστανται. Με τις διαφορετικές απόψεις έχουν συνταχθεί ολόκληρες χώρες και ομάδες κρατών, με αποτέλεσμα η διείσδυση των προϊόντων και των τεχνικών καλλιέργειας να διαφοροποιείται σημαντικά στα διάφορα μέρη του κόσμου.
Οι υπέρμαχοι θεωρούν ότι με τη χρήση της τεχνολογίας αυτής δίνονται λύσεις σε παγκόσμια προβλήματα γεωργίας και διατροφής, καλλιέργειες που μπορούν να αντέξουν σε ακραίες συνθήκες ξηρασίας, τρόφιμα βελτιωμένα σε θρεπτικά συστατικά, φυτά ανθεκτικά σε παράσιτα και ασθένειες, πιστεύεται ότι προσφέρουν λύσεις στα επισιτιστικά προβλήματα του Τρίτου Κόσμου. Με την άποψη αυτή έχουν συνταχθεί οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου.
Στις χώρες αυτές, κύριο ρόλο στην αποδοχή της καλλιέργειας και κατανάλωσης γενετικά τροποποιημένων τροφίμων παίζει η έννοια της «ουσιαστικής ισοδυναμίας» με βάση την οποία αξιολογείται η ασφάλειά τους. Σύμφωνα με την αρχή αυτή, εφόσον ένα γενετικό τροποποιημένο τρόφιμο μπορεί να χαρακτηριστεί ως ουσιαστικά ισοδύναμο με τον αντίστοιχο «φυσικό» πρόγονό του, θεωρείται ακίνδυνο για τη δημόσια υγεία και επομένως κατάλληλο για εμπορική χρήση. Ο χαρακτηρισμός βασίζεται στη σύγκριση της χημικής σύστασης των δύο προϊόντων και όχι σε βιολογικές, τοξικολογικές και ανοσολογικές δοκιμές. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι για να κυκλοφορήσει ένα νέο φάρμακο, που απευθύνεται σε περιορισμένο αριθμό ατόμων που απολαμβάνουν ιατρικής παρακολούθησης, απωθούνται ένα πλήθος μελετών τοξικότητας. Αντίθετα, για την καλλιέργεια και κυκλοφορία γενετικά τροποποιημένων τροφίμων που απευθύνονται στο γενικό πληθυσμό και πρόκειται να καταναλωθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα η ύπαρξη μελετών τοξικότητας και κλινικών μελετών δεν κρίνεται απαραίτητη.